هر آتشین گلی که بر اطراف خاک ماست

از آتش دل و جگر چاک چاک ماست

دامن کشان ز خاک شهیدان گذشته ای

گردی که دامن تئو گرفته ست خاک ماست

ساقی برو که بادهٔ گل رنگ بی لبش

گر آب زندگی ست زهر هلاک ماست

پاک ست همچو دامن گل چشم ما ولی

دامان یار پاک تر از چشم پاک ماست

درمان دل مجوی هلالی که درد عشق

خاص از برای جان و دل دردناک ماست